Seni bana getirecek mucize küçük bir çocuğun kahkahasından daha uzak değildi aslında.. belki gerçek bir mucize bile değildi yani..
O zamanlar bunu fark etmek benim için zordu ama.
Gözlerinde hep bir parçasını taşıdığın gülüşlerini severdim en çok.. Birde bana gülüşüm demeni.. Sen varsın diye böyle gülebiliyorum demeni..
Hiç göğsünde uyumadım senin.. ya da gece karalığında nasıl göründüğünü bilmedim.. seninle paylaşılan o kadar çok şeye rağmen bunları yapmamış olmak , şimdi şimdi dokunuyor bana..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
şşş okudun öyle kaçmak yok.. varmı öle bakıp bakıp iz bırakmamak he ? kime diyom alooooo.. adam gibi bişiler yaz çabuk bileyim bi kimsin nesin necisin hadi onları da geç istediğini söyle ama adam gibi edepli olsun edebi olmasa da olur yoksa valla sürerim izini şu net aleminde veririm seni benim odunumsu öküzden evrimleşip koala olan herife okaliptus niyetine.. yazsana be :P