Okyanusun üstü yeniden kabarmaya, dalgalar yüksele alçala birbirlerinin sırtlarına inmeye başlıyordu.. Rüzgarın sesini işitiyorduk..
Adam saçlarını topladı.. Seyretmek için değil, elleriyle dokunmak için küçük heykelcikler yapan’lar gibi ince parmaklarını avucumun içine uzattı...
“Gitmeliyim” dedi...
3 saat yalnız oturdum... (Imm rüzgarda ıslak kibrit çakmıyor) İnsanın yüz binlerce yıllık serüveni ile kendi hayatımın birkaç on yıllık serüvenini düşündüm.. (düşündükçe takvime yeni bir yaprağın eklenmeyeceğini bilerek)
…
Şimdi düşünüyorum da;
Öyle soyut, anlamı zorlayan ve sözcüklerin dansından bitkin bir ipucu ki yaşam…Bazen günler boyu peşimde dolanıp duran sözcükleri, deyimleri, şarkıları bir yana bırakıp, başka bir şeyle yetinmeyi düşünür buluyorum kendimi...
…
Frekansım tutmuyor hayatla bazen... Öyle bir an geliyor; Taksim meydanında mors alfabesi kullanmak istiyorum cepten çektiğim mesajlarda...‘Burnunun dikine giden kim varsa 12’den vurulmaya aday’dır diyen de benim...
...
Geçen gece şiirim geldi; ben onun canlı muhatabıyım.. Elime tutuşturuverdi kalemi.. Sonra da hır çıkarmaya başladı...Aşka sürükler bir hali vardı... Kurtarıcı mıydı?..,Yol kenarına yanlış parkeden araçları çeken bir çekici niteliğinde miydi?..,Görünmez bir gölge miydi?.. bilemedim o an, saat 05:10’du, çok uykuluydum.....
…
Biraz kalbimin, çokçası düşlerimin o gri teknesi yol alıyor, hissediyorum.. Kim posta koyarsa denize, dellenicek mavi(!)
Adam saçlarını topladı.. Seyretmek için değil, elleriyle dokunmak için küçük heykelcikler yapan’lar gibi ince parmaklarını avucumun içine uzattı...
“Gitmeliyim” dedi...
3 saat yalnız oturdum... (Imm rüzgarda ıslak kibrit çakmıyor) İnsanın yüz binlerce yıllık serüveni ile kendi hayatımın birkaç on yıllık serüvenini düşündüm.. (düşündükçe takvime yeni bir yaprağın eklenmeyeceğini bilerek)
…
Şimdi düşünüyorum da;
Öyle soyut, anlamı zorlayan ve sözcüklerin dansından bitkin bir ipucu ki yaşam…Bazen günler boyu peşimde dolanıp duran sözcükleri, deyimleri, şarkıları bir yana bırakıp, başka bir şeyle yetinmeyi düşünür buluyorum kendimi...
…
Frekansım tutmuyor hayatla bazen... Öyle bir an geliyor; Taksim meydanında mors alfabesi kullanmak istiyorum cepten çektiğim mesajlarda...‘Burnunun dikine giden kim varsa 12’den vurulmaya aday’dır diyen de benim...
...
Geçen gece şiirim geldi; ben onun canlı muhatabıyım.. Elime tutuşturuverdi kalemi.. Sonra da hır çıkarmaya başladı...Aşka sürükler bir hali vardı... Kurtarıcı mıydı?..,Yol kenarına yanlış parkeden araçları çeken bir çekici niteliğinde miydi?..,Görünmez bir gölge miydi?.. bilemedim o an, saat 05:10’du, çok uykuluydum.....
…
Biraz kalbimin, çokçası düşlerimin o gri teknesi yol alıyor, hissediyorum.. Kim posta koyarsa denize, dellenicek mavi(!)
4 yorum:
Hayatta hiç bir şey hiçbir zaman yetmez...Yetinemiyoruz ne acı dimi...
Sözcüklerle kavga etmeyi başarabilen çok fazla insan yok, odaklanmanı ve devam etmeni diliyorum, daha fazlası mutlu edemiyor zaten insanı, ya da ne mutlu edebilir ki ? Cevapları sürünedursun.. Gökyüzüne yakın olmaya devam etmek umuduyla..
resimler senin imalatınmı ya çok güzeller
çok isterdim teyyare ..
ama o kadar yetenekli değilim..
bir gün çince öğrenip ona "hey biliyormusun senin çizdiklerinin hikayelerini ben yazıyorum" demeyi düşlediğim bir ressam david ho nun imalatı bunlar :)
beğenmene sevindim..
Yorum Gönder
şşş okudun öyle kaçmak yok.. varmı öle bakıp bakıp iz bırakmamak he ? kime diyom alooooo.. adam gibi bişiler yaz çabuk bileyim bi kimsin nesin necisin hadi onları da geç istediğini söyle ama adam gibi edepli olsun edebi olmasa da olur yoksa valla sürerim izini şu net aleminde veririm seni benim odunumsu öküzden evrimleşip koala olan herife okaliptus niyetine.. yazsana be :P